In gesprek met ... Philippe De Schryver.
Zo'n 30 jaar geleden startte ik als jonge snotter in een van de grootste bedrijven in het Gentse en al snel voelde ik me aangetrokken tot het syndicalisme. Ik werd onnozel van onduidelijkheden, slechte informatie en de machteloosheid, en al snel wisten ze me te vinden om de verhalen te checken op hun correctheid. Ik vermoed dat de toenmalige delegees zot werden van mijn telefoontjes, maar het heeft zijn vruchten afgeworpen. De eerst volgende verkiezingen werd ik al actief als jongerendelegee en vanaf dan is er geen dag geweest zonder de vakbond. Ik werd al snel vrijgestelde, in 2004 richting vaste nacht en in 2009 schoof ik door naar de rol als hoofdafgevaardigde.
Volvo was/is een zeer apart bedrijf met een cultuur die soms vele wenkbrauwen deed fronsen. Dit voelden we als jonge militanten goed in de vormingen en de besturen. Het overlegsysteem en het teamwerk/zelfbeheer waren de toppers waarover er gemompeld en gediscussieerd werd. Het was ondenkbaar binnen de vakbond om zomaar samen met de bazen overleg te plegen. Maar dat overlegsysteem is er niet zomaar gekomen. Dit was het resultaat van een aantal serieuze stakingen waarop de werkgever de kant van het overleg koos en de vakbonden er ook het nut van inzagen. We staan vandaag waar we staan dankzij dat overleg. Toch is het een grote uitdaging om dit uit te leggen op de vloer. Hier heb je veel vertrouwen van je mensen nodig.
De laatste jaren zijn voor de Volvo-werknemers erg zwaar geweest en de media hebben ons daarbij niet bepaald in geholpen. Jaren terug zagen we de grotere modellen zoals de V70 met veel argwaan naar Zweden verhuizen. Toch hadden we de juiste kaarten getrokken, omdat tegen onze verwachtingen in de kleinere modellen in de lift zaten. We groeiden ondanks de nodige problemen met zo'n 1400 mensen door de opstart van een nachtploeg in 2004. Evenzeer bleven kwatongen doemverhalen verspreiden over de sluiting van Gent. Dat begon al toen we plots in '99 een Amerikaans bedrijf werden. Ze zouden wel eens gelijk kunnen hebben gekregen, maar Ford kwam zelf in de problemen en zette ons na 10 jaar in de etalage. Achteraf bekeken is dat ons geluk geweest want die tien jaar werden zeer duidelijk gekenmerkt door een gebrek aan investeringen. Bovendien weten we allemaal wat er met onze collega's in Genk gebeurd is. Wat ons ook veel parten heeft gespeeld, is het feit dat er geen homologatie aangevraagd werd voor de kleinere V40 op de Amerikaanse markt, louter ter bescherming van hun eigen Ford Focus. Samen met een reeks andere managementbeslissingen onder het Amerikaanse gezag, heeft dat er ook toe bijgedragen dat het marktaandeel serieus achteruitging.
En toen kwamen de Chinezen in 2010. Het hek was nu compleet van de dam. De media hadden opnieuw voer. Desondanks hadden wij bij Volvo van bij de eerste ontmoeting een positief gevoel bij de overname. Li Shufu had goede bedoelingen met Gent en dat bleek later ook uit zijn bezoeken aan de fabriek. Hij wist zelfs de Chinese president Xi Jinping ervan te overtuigen om Volvo te bezoeken als het enige bedrijf tijdens zijn driedaags bezoek in België. De eerste jaren na de overname is het Chinese management serieus beginnen te investeren. Dat is eigenlijk nog niet opgehouden sindsdien, weliswaar niet meer aan het zelfde tempo als voorheen. De massa-investeringen om kost wat kost tegen 2020 de 800.000 wagens te bouwen zijn nu van het grootste belang voor Li Shufu. Ondertussen is China zelfs onze grootste afzetmarkt geworden.
Je leest het. De rode draad door het verhaal, dat is overleg, dat is vertrouwen krijgen van onze mensen door correcte informatie te geven, ook als dat teleurstellend is. Zo kregen we laatst nog te horen na een jaar van voorbereidingen dat Volvo Gent toch niet bestemd was voor het grotere platform, maar enkel de toekomstige kleinere wagens (CMA) gaat bouwen. Na een dipje dat we moeten verwerken, zullen we opnieuw dezelfde aantallen van de band laten rollen en zo gaan we door tot we in tram 6 zitten zeker. Maar één ding is zeker, je komt er maar door, als je er staat als één team.
Philippe De Schryver
Hoofddelegee Volvo Cars Gent