172 miljard euro. Zoveel verscheepten in België gevestigde bedrijven in 2019 naar belastingparadijzen, zoals de Kaaimaneilanden, Bermuda en Oezbekistan. Dat blijkt uit cijfers die zakenkrant De Tijd publiceerde. Voor de duidelijkheid: het gaat niet alleen om bedragen die bedrijven hier aftrekken van de belastbare winst, maar ook bijvoorbeeld om (interne) bedrijfsleningen die worden terugbetaald. Ook gaat het niet om fraude of zwart geld, want het werd allemaal netjes aangegeven. Perfect legaal dus.

Fiscale piraterij. Ondanks bovenstaande nuancering, blijft het een feit – zoals Matthias Somers van denktank Minerva schrijft – dat ‘bedrijven massaal fiscale vluchtwegen opzoeken’ en dat ‘ongeveer een derde van wat wij met zijn allen op één jaar tijd in ons land aan meerwaarde produceren, uit ons land wegvloeit richting een handvol vrijhavens voor fiscale piraterij’. Dat is de essentie van het verhaal: dat er regels en wetgeving bestaan die dergelijke zaken perfect mogelijk maken en waardoor – hoe je het ook draait of keert – overheden massaal inkomsten mislopen (om vervolgens dan het geld te gaan halen bij de werkenden, zieken, gepensioneerden, …).

Rechtvaardigheid? Pas dus de regels aan en zorg ervoor dat grote bedrijven/vermogenden bijdragen wat ze moeten bijdragen. Dat heet rechtvaardige fiscaliteit. Voor wie er aan mocht twijfelen nog dit: begin 2019 stelde een studie dat Europa zo’n 800 miljard euro aan inkomsten per jaar mist door illegale fiscale ontduiking, in België gaat het om 30 miljard euro. Hallucinante cijfers!