Op 3 december brachten de leden van de gendercommissie een bezoek aan Molenbeek. In de voormiddag werd er vergaderd in de O-Zone van de vzw BAITA .
De vzw BAITA werd in 1997 opgericht, in eerste instantie als een Sociaal Verhuurkantoor om kwaliteitsvolle en betaalbare woningen te verhuren aan alleenstaanden en gezinnen die daar moeilijk toegang toe hebben. Ondertussen beheert Baita meer dan 250 woningen en werkt ze daarvoor samen met een zestig eigenaars en twintig begeleidingsdiensten.
In 2002 startte BAITA met het schoonmaakbedrijf Clean Office waar langdurig werkzoekenden werkervaring kunnen opdoen via een werkervaringsprogramma. De 25-tal poetsmedewerkers maken kantoren schoon bij een honderdtal Brusselse klanten in de non-profitsector.
De kantoren van BAITA zijn sinds 2008 gevestigd aan de Henegouwenkaai in Molenbeek. Onder de naam O-Zone biedt dit sociaal bedrijvencentrum ateliers, kantoren en vergaderzalen aan tal van sociale organisaties.
De gendercommissie evalueerde er de resultaten van de sectorale onderhandelingen. In vele sectoren werden voorstellen van de gendercommissie opgenomen in de gemeenschappelijke eisenbundels van de vakbonden. Een aantal van deze eisen kon ook effectief worden gerealiseerd.
Vooral de terugbetaling van een gedeelte van de kosten van de kinderopvang kon rekenen op veel enthousiasme. ABVV Metaal zal ervoor zorgen dat de werknemers uitgebreid worden geïnformeerd over deze terugbetaling die er kwam op ons initiatief. Een eerste melding dat de terugbetalingen zullen kunnen aangevraagd vanaf het voorjaar 2020, staat al op onze website .
Een ander belangrijk thema was de voorbereiding van de sociale verkiezingen, en de vraag of daarbij specifieke accenten gelegd moeten worden op het vlak van gender. Hierover werd een open discussie gevoerd, waarna de gendercommissie de keuze van ABVV Metaal om gender transversaal te behandelen, bevestigde.
Tijd werd ook genomen voor het uitwisselen van goede praktijken die op het niveau van de regio’s bestaan. Tenslotte was er ook vraag om meer ondersteuning bij het voeren van verkiezingscampagnes op ondernemingsniveau. Beloofd werd om daaraan tegemoet te komen door meer modellen aan te bieden in de toolbox.
De lunch werd geserveerd bij resto Bel Mundo, eveneens gelegen aan de Henegouwenkaai in Molenbeek. Resto Bel Mundo combineert lekker en gezond eten met duurzaam en sociaal ondernemen. De groeten die er worden geserveerd, zijn biologisch geteeld in de 1500m2 grote moestuin. Bel Mundo werkt ook met lokale en/of fair trade producenten en streeft naar zero food waste door onverkochte producten uit de supermarkt te gebruiken.
Resto Bel Mundo is een initiatief van het Atelier Groot Eiland dat via tewerkstelling en arbeidszorg de kwetsbare Brusselaars aan een zinvolle job wil helpen. In het restaurant leren ze de stiel met het oog op maatschappelijke integratie. Het Atelier Groot Eiland beschikt ook over een schrijnwerkerij, Klimop, die zorgde voor het Bel Mundo-interieur van recuperatiehout.
In de namiddag bezochten de leden van de gendercommissie, na een korte wandeling door Molenbeek, het op 12 oktober geopende Migratiemuseum in de Werkhuizenstraat.
Het museum geeft uitdrukking aan Brussel als het meest diverse gewest van België. Een op de drie inwoners van Brussel heeft immers een nationaliteit die niet-Belgisch is. De herkomstcijfers van de Brusselse inwoners vertellen een nog meer divers verhaal. Bijna 70% van de geregistreerde inwoners heeft wortels in het buitenland.
Het Migratiemuseum heeft aandacht voor de verhalen van al deze inwoners: de eerste generatie gastarbeiders, de vroegste bewoners van het Klein Kasteeltje, de expats, de oorlogsvluchtelingen, de Europeanen die zich vrij bewegen binnen de EU en vele anderen. Het wil een warme omgeving bieden waar bezoekers via herinneringen en souvenirs op ontdekking gaan in Brussel en in het leven van anderen. Daarnaast wil het veel ruimte aan de bezoekers geven om hun eigen verhaal te delen. Er vinden ook tijdelijke tentoonstellingen plaats, zoals nu de tentoonstelling ‘Van pijn naar hoop’ van hedendaags kunstenaar Elia Li Gioi die aandacht vraagt voor de penibele situatie van bootvluchtelingen.
De leden van de gendercommissie kregen er een rondleiding, waarna ze vele indrukken en ideeën rijker huiswaarts keerden.