Het verhaal
Big data-algoritmes krijgen steeds meer invloed. Verzekeraars gebruiken het, belastingdiensten en Amerikaanse rechters om te beoordelen of een gevangene eerder mag worden vrijgelaten. En in Vlaanderen wil de VDAB de Netflix van de arbeidsmarkt worden, dixit Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (N-VA).
Nieuwe app
VDAB beschikt aan een massa aan Big Data. Honderdduizenden dossiers van werkzoekenden, plus hun klikgedrag als ze de tools van de VDAB gebruiken (welke vacatures klikken ze aan, hoeveel, hoelang…). En daarnaast ook nog eens tienduizenden vacatures. De VDAB heeft nu een applicatie om een beter inzicht in het zoekgedrag van de werkzoekende te genereren. Zo kan men beter en met meer succes vacatures aanbieden aan werkzoekenden. ‘Algoritmisch activeren’ noemt de baas van de VDAB dat.
Waar wringt het schoentje dan?
Dat digitalisering in een overheidscontext al te dikwijls een pretext is voor besparen (ook nu – per provincie gaan vier tot vijf werkwinkels, waar werkzoekenden terechtkunnen voor begeleiding op maat, dicht). De VDAB garandeert wel dat de privacyregels gerespecteerd worden, maar de werkzoekende heeft geen inzicht in de wijze waarop de registraties worden uitgevoerd of verwerkt, laat staan hoe de algoritmes verlopen. En wat als de app die een job aanbiedt ook de beschikbaarheid in kaart brengt en beoordeelt? Netwerk tegen armoede vreest dat de meest kwetsbaren in de kou zullen staan. Mensen in armoede hebben dikwijls geen smartphone, computer of toegang tot internet en contact leggen via e-mail of app blijft een hoge drempel. Of gaat de Vlaamse overheid iedereen een gratis tablet schenken?
Ondertussen kreeg de echte Netflix de wind van voren omdat om klanten te binden men het art-work van films en series aanpast aan de huidskleur van potentiële kijkers. Een sterk staaltje van etnisch profileren Of zoals Sanne Blauw schreef: “Algoritmes zijn even bevooroordeeld als de mensen die ze maken”.
Daarom zullen we ook in 2019 de algoritmes die ons leven beheersen in de gaten houden.