Voor de werknemers van Bombardier Brugge, waar trein- en tramstellen worden gemaakt, heerst opnieuw veel onduidelijkheid over de toekomst. Op zich is dat niets nieuws. Het bedrijf kampt altijd met werkonzekerheid. Begin vorig jaar schreven we daar al een artikel over in onze MagMetal. Er is steeds onduidelijkheid over het al dan niet binnenhalen van grote bestellingen. Zo was er lange tijd discussie over een grote order van De Lijn. Uiteindelijk was het niet Bombardier Brugge, maar het Spaanse CAF die de buit binnenhaalde. Een bestelling van de NMBS werd wel binnengehaald, maar ook hier weer na veel en lange discussies (ook achteraf nog).

In mei 2017 werd opnieuw geherstructureerd. Volgens de directie moesten 160 banen verdwijnen. De vakbonden werkten een goed sociaal plan uit, dat voorzag in een uitgebreid vangnet en een beperking van het aantal naakte ontslagen.

Begin 2018 was er goed nieuws: Bombardier mocht 175 trams bouwen voor de Brusselse MIVB. Alleen was het niet duidelijk of die in Brugge dan wel in een andere vestiging zouden gemaakt worden. Die onzekerheid zat de werknemers hoog. Om de directie snel tot een beslissing te dwingen werd een stakingsaanzegging ingediend en een verzoeningsprocedure opgestart. Op die manier werd de onvrede van het personeel gekanaliseerd en een staking vermeden. De vakbonden kozen resoluut voor sociaal overleg. Op vrijdag 4 mei zouden ze te horen krijgen of de trams wel of niet in Brugge gemaakt worden.

Maar op 4 mei kwam geen verlossend nieuws, zo blijkt uit ons gesprek met ABVV-Metaal hoofdafgevaardigde Freddy Bakker. Het enige wat de directie wist te vertellen was dat er geen toezegging is om de productie in Brugge op te starten. Er werden wel andere afspraken gemaakt, die moeten zorgen voor bijkomend werk in de Brugse vestiging.

Wordt ongetwijfeld vervolgd ... .