De gevallen waarbij de werkgevers zonder het minste respect de sociale dialoog aan de kant schuiven worden iets te systematisch om nog toeval te zijn. 

•ZF Wind Power is voor onbepaalde tijd in staking. Je kan er alles over lezen op de blog van onze hoofddelegee. Omdat de directie op geen enkele wijze een ernstig overleg wil voeren, akkoorden van een verzoening worden niet uitgevoerd en op een nieuwe verzoening komt men niet meer opdagen. Maar men is er natuurlijk als de kippen bij om een deurwaarder op de actievoerders af te sturen;
•Bij Betafence weigert men beslissingen van een verzoening uit te voeren, wordt personeel rechtstreeks onder druk gezet (outsourcen of inleveren), wil men (nieuwe) werknemers parkeren in een nieuw bedrijf met mindere arbeidsvoorwaarden, wil cao’s zomaar opzeggen…
•SAS Automotive haalde geen nieuw contract binnen als toeleverancier van Volvo Cars. Omdat Volvo hun enige klant was zou vanaf 2017 een uitdoofscenario starten, om in 2019 volledig te sluiten. De Duitse directie zag dat niet zitten, omdat ze ‘geen’ winst meer zou draaien. Met de dreiging geen dashboards meer te leveren, wilde men Volvo onder druk zetten. Maar Volvo gaf geen krimp. SAS speelde blufpoker met het personeel als inzet. SAS sluit vervroegd oktober 2016.
•Aan de vooravond van de sociale verkiezingen deelt het VBO mee dat verkozenen in de toekomst sneller moeten kunnen ontslaan worden. De bescherming tegen ontslag maakt vakbondsafgevaardigden immers ‘onaantastbaar’. Op dat zelfde moment worden in bedrijven kandidaten aangesproken met de vraag om zich terug te trekken van de lijst. D cadeau is geen Iphone zoals bij Accent, maar werkzekerheid voor de vier volgende jaren.

Als de vakbonden passen voor een schijnoverleg (over de maatregelen Peeters) dan schreeuwen de rechtse partijen en hun beate aanhangers “moord en brand”. Maar in de realiteit worden elke dag geconfronteerd met individuele patroons / directies die zich alsmaar agressiever gaan opstellen. Ze voelen zich immers gesterkt door een regering die het sociaal overleg enkel nog pro forma belijdt. Op VTM vond Pieter Timmermans de aangekondigde stakingen “ongehoord” en hij vond dat we “het sociaal overleg moeten reanimeren”.  Maar het is zoals bij ZF Wind Power. Als sociaal overleg enkel nog in de “Take it or leave it”-stijl gebeurd, dan oogst je vroeg of laat wat je gezaaid hebt. Zoals bij ZF Wind Power worden (nationale) acties dan onvermijdelijk.

In ons e-zine M@gmetal (hier downloaden) staat een reportage over Punch Power Train en de switch die ze maakten van sputterend automotivebedrijf naar fabriek van de toekomst. In overleg met de vakbonden ook al was het misschien niet altijd even evident. Maar het is zoals onze secretaris bij Punch zei “vakbondsmensen zijn de ambassadeurs van hun bedrijf. Zij dragen de visie van de werkgever uit, als het een gedeelde visie is.”

Wij willen niet minder, maar juist meer overleg. Maar de patroons moeten weten wat ze willen. Echt sociaal overleg zoals we dat altijd gekend, zoals we ontelbare CAO’s hebben afgesloten in moeilijke en betere tijden. Of eenzijdige dictaten van waarvan ze verwachten dat de vakbonden ze wel zullen slikken. Wie niet wil onderhandelen, moet niet klagen als hij met verzet geconfronteerd wordt. 

Herwig Jorissen
Voorzitter