Op maandag 22 februari 2016 kwamen een honderdtal jonge militanten van ABVV-Metaal, BTB/UBT en Horval samen om de sociale verkiezingen voor te bereiden in het congrescentrum Bremberg te Haasrode.
Na een korte verwelkoming door Ortwin Magnus, algemeen secretaris van ABVV-Metaal, en John Reynaert, adjunct van de federaal secretaris BTB/UBT werden de jongeren toegesproken door sp-a-fractieleidster in de Kamer en voormalig ABVV-Metaal-delegee Meryame Kitir en Anne Demelenne, tot 2014 algemeen secretaris van het ABVV. Zoals Meryame als Anne verwezen naar hun beginjaren binnen de vakbond, de redenen voor hun engagement, de moeilijkheden, uitdagingen en positieve ervaringen van hun syndicale carrières.
Vervolgens werd de speech van de Zweedse minister van Onderwijs Aida Hadzialic geprojecteerd. Aida was aanwezig op het EVV-congres in oktober 2015 te Parijs. Ze getuigde over haar verhaal als vluchteling uit Bosnië-Herzegovina. Haar ouders werden begin jaren ‘90 met de dood bedreigd en ontvluchtten de oorlog in Bosnië-Herzegovina. Gedurende maanden zwierven zij rond in Europa tot hun aankomst in Zweden. "Ik heb het overleefd, terwijl zo velen andere de dood vonden. Ik kwam oog in oog met het kwaad. En het kwaad is nationalisme", aldus Hadzialic. “Het is dankzij een goed onderwijssysteem en een stevige sociale zekerheid dat ik vandaag minister ben.”
Horval presenteerde de film die ze gemaakt hadden van gesprekken met hun senioren en jonge militanten. Op vraag van de jongeren had ABVV-Metaal een video gemaakt om het onthaal van nieuwe werknemers op een moderne manier te organiseren.
Na de lunch werden de deelnemers ingedeeld in groepen om te brainstormen over de vier waarden van het ABVV: democratie, solidariteit, rechtvaardigheid en gelijkheid. De jongeren benadrukten de nood om te blijven vechten voor die waarden en voor de kameraadschap die hen bindt.
Ortwin Magnus sloot de dag af, bedankte de deelnemers en wenste hun veel succes met de komende verkiezingen in mei 2016, maar ook in 2020 en verder... “Ik was heel erg getroffen door de ‘goesting’ waarmee deze jongeren hun engagement uitten, hun streven naar een sociale en rechtvaardige samenleving. Ook de teleurstelling van veel jongeren, die graag hadden deelgenomen aan de verkiezingen, maar niet konden vanwege hun intrede op de arbeidsmarkt via een hobbelig parcours van interim- en tijdelijke contracten, is dikwijls aan bod gekomen. Dat zijn zeker zaken die we meenemen in onze besluitvorming, want we willen onze jonge militanten kansen en inspraak geven in onze structuur, tonen dat hun mening ook telt bij ons.”