Op tijd een fatsoenlijk klimaatakkoord maken voor de levensbelangrijke klimaatconferentie in Parijs was iets te veel gevraagd van de N-VA-regeringen op Vlaams en federaal niveau. Climate Action Network (CAN) was dan ook bikkelhard voor ons land: "België is het perfecte voorbeeld van wat een rijk geïndustrialiseerd land niet moet doen tijdens klimaatonderhandelingen. Het is een failed state als het gaat over klimaatactie." Maar op de eerste dag van de klimaatconferentie kon de regering-Michel wel mededelen dat met Electrabel een akkoord was bereikt over het openhouden van Doel 1 en 2 voor nog zeker tien jaar. Als extraatje geeft de regering Electrabel ook nog een cadeautaks van 700 miljoen euro (dat is evenveel als de gezinnen moeten betalen door de 21 % BTW op elektriciteit – 721 miljoen euro).
Oppositie, milieubewegingen en energiebedrijven zijn het over één ding eens: dit is een nekslag voor hernieuwbare energie. “Het legt een bom onder een toekomstgericht beleid dat werkt aan de daling van de CO2-uitstoot en hypothekeert de broodnodige transitie voor de komende tien jaar.” (Frans Brichau, CEO Essent). Zoals WWF zei: “In plaats van de klimaattrein naar Parijs te nemen waar een toekomst met 100 procent hernieuwbare energie op tafel lag, bleef minister Marghem thuis om nog snel een deal met de nucleaire monopolist te sluiten.”
Hernieuwbare energiebronnen dragen nochtans bij tot het verminderen van de energie-afhankelijkheid, garanderen de bevoorradingszekerheid, verkleinen de risico’s op grote incidenten en vormen een belangrijke factor in de economische heropleving van ons land. Groene energie kan de investeringsmotor doen aanslaan.
Volgens een studie van Ernst & Young kan hernieuwbare energie zorgen voor 9200 arbeidsplaatsen per jaar voor de bouw van nieuwe installaties en 2700 voor onderhoud en exploitatie. Volgens de Vlaamse Milieumaatschappij is windenergie een zeer belangrijke factor in dit verhaal. Volgens Agoria verdienen momenteel meer dan zesduizend mensen direct en indirect hun brood in de windenergiesector en tegen 2020 kan dat oplopen tot 13.000 jobs. Bovendien gebruiken bijna één derde van alle geïnstalleerde windturbines onderdelen van Vlaamse bedrijven als Iemants (Staalbouw), CG Power (Ex-Pauwels Trafo, transformatoren) of Hansen Transmissions (tandwielkasten). Ook ondernemingen die gespecialiseerd zijn in de installatiewerken van de windturbines op zee (zoals Vetas Oostende) en in de ontwikkeling van software en R&D hebben een plaats verworven in onze economie.risico’s op grote incidenten en vormen een belangrijke factor in de economische heropleving van ons land. Groene energie kan de investeringsmotor doen aanslaan.
Milieubewegingen vrezen, terecht, dat “door alle kerncentrales weer te laten draaien, de komende jaren meer en meer windmolens zullen moeten stilgelegd worden”. Bij een laag energieverbruik zal men immers eerder windenergieparken stilleggen dan kerncentrales. Allemaal onder het mom dat kerncentrales nu eenmaal moeilijker kunnen stilgelegd worden.
Zo komen niet alleen de windmolens tot stilstand, maar ook toekomstige investeringen in hernieuwbare energie. Maar de regering-Michel maakt liever een ideologische keuze voor de (kern)energie van het verleden in plaats van een keuze voor welvaart, jobs en de energie van de toekomst. Maar dat is niet verwonderlijk voor een regering die op geen enkele wijze bezig is met onze toekomst: niet op economisch, niet op sociaal en dus ook niet op ecologisch vlak. Voor ons de toekomst, na ons de zondvloed en duurzaamheid is een kerstkalkoen die verorberd wordt tijdens de feestdis.
Herwig Jorissen
Voorzitter
Meer weten en lezen over de Vlaamse windenergiesector? Lees het Dossier Windkracht van Mo*.