onze
mensen

Iedere week geven we een echte 'metallo' het woord. Dit zijn stuk voor stuk pareltjes van testimonials.
Waar zijn ze mee bezig, wat leeft er bij hen in het bedrijf en op de werkvloer en wat houdt de toekomst in ...
allemaal thema's die ons raken. Het leven zoals het is voor een militant van ABVV-Metaal.

 

In gesprek met... Mohammad Akhtar.

13 februari komt eraan, een algemene staking ondersteund door de drie vakbonden om een gemeenschappelijk front te kunnen vormen tegen de regering en de werkgeversorganisaties. Het is van de grootste noodzaak om de mensen te mobiliseren en duidelijk uit te leggen waarom we niet akkoord gaan met een luttele loonmarge van slechts 0,8 %.

Als we de markt analyseren, komen we tot het besluit dat we momenteel in hoogconjunctuur zitten, wat in mensentaal gewoon wil zeggen dat er veel werk is en de werkgever goed boert. Om maar niet te zeggen dat wij, de arbeiders, steeds meer opbrengen voor onze werkgevers. En wat krijgen wij terug als beloning om steeds sneller te werken en nog meer te gaan produceren? Inderdaad 0,8 %, terwijl diezelfde baas zijn extra inkomsten exponentieel ziet groeien.

Rechtvaardigheid zou gebieden dat samen met de stijging van onze productiviteit ook ons loon evenredig zou moeten stijgen. Maar helaas willen ze ons zoet houden met een peulenschil.

Ook vind ik het noodzakelijk om te benadrukken dat een gemeenschappelijk front wil zeggen dat ook de andere vakbonden ons standpunt verstaan hebben en zich naast ons stellen om actie te voeren. Er is een breed draagvlak en de mensen hebben er genoeg van om steeds weer de melkkoe te zijn van de machthebbers in deze maatschappij.  Laten we gezamenlijk een signaal verspreiden dat we hier niet akkoord mee gaan. 

Bijkomstig en als kanttekening wil ik er nog bij vermelden dat de N-VA  van plan is - als ze bij de verkiezingen het mandaat (en dus de stem) van het volk - krijgen om de vakbonden te beknotten en heel het gesprek over een gezamenlijke loonstijging af te schaffen. Men wil deze macht gewoon bij uw baas leggen. En zeg nu maar zelf: welke baas zal moedwillig al zijn werknemers een loonstijging toestaan tenzij hij onder druk wordt gehouden? 

Het is niet enkel dat men ons een peulschil aanbiedt wat mij tegen de borst stoot. Het feit dat wij ons telkens flexibeler moeten opstellen om simpelweg onze rechten te behouden, dat is ook een aanfluiting. Onze regering is mee verantwoordelijk voor heel deze farce want door hun ingrepen is de 1,8 % afgezwakt naar 0,8 %.

Ik zal op 13/2/2019 mijn plicht vervullen jegens iedere werkmens die meer verdient dan hij krijgt en ik hoop dat ieder werknemer samen met mij en het ABVV ook zijn rechten opeist. Samen gaan we staken om onze eisen kracht bij te zetten. Veel geluk en sterkte op 13 februari! 

Mohammad Akhtar
Afgevaardigde Engie Fabricom

 

Andere blogs van Mohammad:

Van machteloosheid tot hoop

Menselijkheid boven praktisch liberalisme

Samen tegen racisme