onze
mensen

Iedere week geven we een echte 'metallo' het woord. Dit zijn stuk voor stuk pareltjes van testimonials.
Waar zijn ze mee bezig, wat leeft er bij hen in het bedrijf en op de werkvloer en wat houdt de toekomst in ...
allemaal thema's die ons raken. Het leven zoals het is voor een militant van ABVV-Metaal.

 

In gesprek met... David Scheveneels.

Vorige week namen we afscheid van mijn grootvader, de enige die ik nog had. Fysiek sterke man, sterk hart, harde werker ook. Opgegroeid in een kroostrijk gezin als kind in de oorlog, gehard als het beste Luikse staal. Als 14-jarige “de biet” op in Wallonië om mee het gezin te onderhouden. Net zoals mijn grootvader langs vaderskant kapot gegaan aan noeste zware arbeid als kind. Arbeider in de steenkoolmijn, diep onder de grond aangewezen op zijn kameraden. Iedereen gelijk, want “in de mijn zien we allemaal zwart jongen”. Net als zijn longen, helemaal zwart, helemaal kapot.

Opbouw welvaartsstaat

Deze sterke mannen hebben onze welvaartsstaat opgebouwd , met dikke eelt op hun handen. Het land helpen opbouwen tot een van de rijkste ter wereld, rijkdom weliswaar ongelijk verdeeld. Werkend aan een beter leven voor hun kinderen, hun kleinkinderen. Een beter leven voor jou, voor mij. Zodat wij het beter zouden hebben. Ons kansen te geven om te groeien, om te kunnen leven.

Uitbuiting

Uitgebuit werden zij ook, onze grootvaders. Door de mijnbedrijven die een loop(je) namen met de arbeidsveiligheid, en die na de ramp in Marcinelles geen Italiaanse arbeiders meer ter beschikking kregen van de Italiaanse staat, en dan maar Marokkaanse arbeiders letterlijk de grond in duwden. Ook als jonge tiener moesten ze meer dan de klok rond werken op de bietenboerderijen. Ja, we hebben een lange weg afgelegd sindsdien, door voor elkaar op te komen, door te strijden.

Solidariteit

Solidariteit weet je wel. Daar kom je een eind mee. Niet door mee te gaan in het verdeel-en-heerssysteem van rechtse politici, marionetten van het kapitalisme. Laten we ons niet uit elkaar laten drijven, onder die overall zijn we gelijk. Wij zijn het volk, wij hebben de kracht om alles terug te veranderen, in ons voordeel. Kapotgewerkte schouders aan kapotgewerkte schouders. Nooit tot aan ons 67e, iedereen met een beetje gezond verstand weet dat dat niet kan. En nee, we kunnen het anders niet betalen. Dat komt door de vluchtelingen, 100 procent gelijk. Laten we kapitaalvluchtelingen correct belasten. Dan lukt het wel.

Laten we er samen voor zorgen dat onze kleinkinderen het beter hebben dan onze grootvaders. De mijne zijn er niet meer, vroeger letterlijk, nu figuurlijk helden onder de grond.


David Scheveneels
Hoofdafgevaardigde Van Hool

Andere blogs van David:

Het jaar van de arbeid

Van God los

Willen we leren van onze fouten?