In gesprek met ... Jeanine Labie.

Bij ons op het werk zijn er een achttal interimmers aan de slag. Nu is er in een bepaalde afdeling minder werk en moeten er wekelijks een acht à tien collega’s stempelen. In de syndicale delegatie hebben we beslist om de interimmers te behouden. De laatsten van hen zijn gestart in september en hebben hard meegewerkt, zodat er aan de voorwaarden was voldaan voor de cao 90. In dit akkoord staat dan ook dat we op een jaar tijd een resultaatsgroei van 500.000 euro moeten behalen. Dan pas krijgt iedere vaste werknemer – want je moet minstens zes maand vast in dienst zijn - een mooie premie uitbetaald in april!

En nu komt de aap uit de mouw: solidair zijn met een interimmer ligt zeer moeilijk bij sommige collega’s, al vormt deze groep een kleine minderheid – en dat is maar goed ook. Nochtans, als er op een week tien vaste werknemers moeten stempelen, laten ze die week twee interimmers thuis en stempelen er op die manier slechts acht vaste werknemers. Er zitten bovendien telkens ongeveer vier tot vijf weken tussen twee periodes van economische werkloosheid voor één werknemer.

Naar mijn gevoel houden we de kerk op die manier in het midden. Het werk is eerlijk verdeeld en ook de uitzendkrachten hebben telkens zicht op werk.

Het is moeilijk om iedereen tevreden te stellen én te houden. De verhalen zijn alom bekend: dan is de ene kwaad, omdat hij moet stempelen, dan weer de andere omdat hij te weinig moet stempelen en anderen omdat hun afdeling niet getroffen wordt en ze nooit mogen stempelen!

Ook de uitzendkrachten zijn collega’s – en geen tweederangscollega’s omdat ze toevallig met een precair contract aan de slag zijn – die we niet zonder boe of bah mogen opofferen, zodra er gedacht wordt dat het toch nog eens slechter zou kunnen gaan met het bedrijf. 

We leven steeds meer in een egoïstische wereld en ik denk dat er steeds minder woordenboeken zijn waar het woord ‘solidair’ nog in te vinden is.

Maar we blijven er met goede moed tegenaan gaan en proberen iedere dag weer de mensen ertoe te overtuigen om elkaar te steunen.

Jeanine Labie
Hoofddelegee Packo Inox Branch Diksmuide

Andere blogs van Jeanine:

Als vrouw in een mannenbolwerk
Waarom 1 mei vieren

Wanneer je vakbondsfamilie je erdoorheen sleept