In gesprek met ... Marc Polfliet.
Terwijl er duizenden mensen worden ontslagen om tal van redenen, zijn wij bezig met de grootste verhuizing ooit in de geschiedenis van de haven. Op termijn zullen er jobs bij komen en zal de groei nog verder worden uitgebouwd. Zo staat er na het Deurganckdok (+/- 750 jobs extra) nog het Saeftingedok op de agenda. Deze zal nog groter, nog dieper zijn en zal nog meer arbeiders kunnen tewerkstellen dan de huidige kaai op 1742.
De grote vraag is, moet ik nu blij of verdrietig zijn?
Ben ik blij, dan is dat redelijk egoïstisch tegenover de mensen die net hun job zijn verloren.
Ben ik verdrietig, dan is dat niet logisch want we zijn aan iets groots bezig dat in de geschiedenisboeken zal belanden en waardoor er werkgelegenheid bij zal komen.
Om maar te zeggen, het lot van een delegee is soms moeilijk te vatten..., soms een echte mindfuck!
2016 was een zéér spannend en tevens moeilijk jaar. De verkiezingen stonden aan de deur en we deden met alle militanten ons uiterste best om de nodige stemmen binnen te halen waardoor we onze stem en de stem van het volk konden laten horen.(Militanten van het ABVV zijn nu eenmaal net iets meer gedreven dan de militanten van andere bonden). Dàt maakt ons tot een eenheid, dat maakt ons zo sterk. We zagen het genoeg in 2016. We kwamen op straat, vochten tegen de beslissingen van de regering en streden voor de rechten en de leefbaarheid van de mens. De regering deed rustig verder en liet zich niet onbetuigd om het kapitaal te laten zegevieren.
De enige mensen die geschenkjes kregen, waren die van het kapitaal.
De enige mensen naar wie werd geluisterd, waren die van het kapitaal.
De enige mensen die niet armer werden, waren die van het kapitaal.
Om maar te zeggen, het contrast van het kapitaal zal nooit groter geweest zijn dan in 2016 sinds de periode van Daens! Toch is er niet echt een verandering in het vooruitzicht. De idioten van N-VA zullen nog steeds de idioten zijn die in de werkende mensen hun zakken zitten en de sossen zullen nog steeds vechten tegen de onrechtvaardigheid waarmee deze regering de mensen behandelt.
U ziet, ook een delegee die alle redenen heeft om positief te zijn door zijn eigen beroepsactiviteit, trekt zich evenzeer het lot van zijn medemens aan met wie het minder goed gaat momenteel. Uit de grond van mijn hart hoop ik dat 2017 het jaar wordt van de jobs, jobs, jobs, ....!
Maar dan de echte jobs, de fulltime jobs en de beter betaalde jobs.
Samen met mijn kameraden zullen wij zij aan zij blijven strijden voor de toekomst van de mensen, onze kinderen, onze families, onze vrienden en geburen. Want allemaal hebben we om één of andere reden toch iets in ons dat zegt....................FUCK T.I.N.A en wij zullen het laten zien!
Ik wens iedereen dan ook een fijn en strijdend 2017 met de beste wensen er bovenop!!!
Marc Polfliet
Delegee Medrepair Antwerpen
Andere blogs van Marc:
Samenvatting van m'n eerste syndicale termijn
Laat de verkiezingen maar komen: helemaal klaar voor de toekomst!