In gesprek met... David Scheveneels.

Laat nu toch die God los, er is niemand in de kosmos, het is zonde van de tijd. Een stukje meesterwerk van Monza en Stijn Meuris. Alles en niets zeggend tegelijk. Wie is jouw God? Mijn God leeft inderdaad niet in de kosmos Stijn.

Mijn God zet zich in voor een warme samenleving, helpt anderen, beschermt de zwakkeren. Rond de tijd van kerstmis wakkert dit vuur weer aan, laat het voor mij elke dag kerst zijn. Godenkinderen zijn het, de vrijwilligers. Zij die zich belangloos inzetten voor hun organisatie. Kinderen van de solidariteit, mijn oppergod. Terug te vinden in de sportclubs, middenveldorganisaties, liefdadigheidsinstellingen en vakbonden.
Werkend aan een warme samenleving waar iedereen meetelt. Die ondanks de zeer beperkte middelen en afbouw aan subsidies toch volharden. Dit is mijn God,Stijn,de vrijwilliger.

Geen schijnheilige op aandacht geilende minister die een cheque op tv of radio komt overhandigen. Een cheque die niet nodig is, wanneer er gewoon wordt geïnvesteerd in mensen, een cheque betaald door de vrijwilliger, mijn God… Met deze regering zijn Godenkinderen nodig, zij verrichten dag in dag uit mirakels. Bedank Godenkinderen, militanten, vrijwilligers…

Bedankt voor jullie geloof in de solidariteit, onze God.

David Scheveneels
Hoofdafgevaardigde
ABVV-Metaal Van Hool