In gesprek met ... David Debloudts.

Je gaat op stap met je kinderen voor een dagje circus, waar je knappe kunstjes ziet, waar je de acrobaten perfecte salto’s ziet maken en de clowns grappige trucjes ziet uitvoeren. Hier in ons landje zien we een ander soort van circus aan het werk, met name het Circus Michel. Waar de artiesten veel show verkopen met heel veel gekibbel en gekronkel, maar jammer genoeg met weinig inhoudelijk spektakel. Hun show werkt zelfs allerminst opbeurend.

De hoofdcircusact, dat is de begroting. Geen traditionele evenwichtsoefeningen. Neen, dit is geen regering van koorddansers. Er wordt onbezonnen gejongleerd met de afbouw van gelijkgestelde periodes voor het pensioen, de verlenging van de wachttijd voor een ziekte-uitkering en de verlaging van het jongerenminimumloon. Het vuurwerk spat ervan af.

Desondanks hoef je je niet te verwachten aan een verrassend finalestuk. Want na afloop van elke show van Circus Michel mogen we tot ons grote jolijt weer eens constateren dat de gewone, hard werkende mens nog harder en langer moeten werken voor minder geld. Meer overuren. Minder overloon. Minder inhaalrust. Flexibiliteit ten top gedreven. Oh ja, ook wordt er weer gesnoeid in de sociale zekerheid, al klonk het voorheen bij de bevoegde ministers dat “dat sociaal niet verantwoord zou zijn”. De zwaksten uit de samenleving lopen er op een circusbal of liever nog op stelten. Steeds uitdagender, hoger en minder stabiel.

Het bisnummer wordt door Circus Michel evenmin achterwege gelaten. Daarbij zie je hoe de rijken weer mooie bonussen krijgen die hen nog rijker maken. Spijtig dat speculatietaksen en andere meerwaardebelastingen het circusprogramma niet hebben gehaald. Daarmee had het nochtans vast het grote publiek meegekregen.

En dan vragen de mensen zich af waar het fenomeen horrorclowns vandaan komt. Laten we met z’n allen naar de Wetstraat trekken. Daar lopen ze rond met de hopen om de mensen de daver op het lijf te jagen.

David Debloudts
Hoofddelegee Affilips