In gesprek met ... Kelly Cortenray.

Ik ben tewerkgesteld bij Tenneco Sint-Truiden sinds 2006. Zoals vele jongeren startte ik op het bedrijf met een groene lidkaart. Een keuze die geïnspireerd was door mijn familiale kring. Het duurde dan ook niet lang eer het ACV me benaderde om te militeren. Een charmerend aanbod dat ik toch naast me neerlegde.

In 2008 werden alle werknemers op een gegeven moment in de refter verzameld op vraag van de vakbonden. Het betrof een smeulend conflict rond een moeilijke onderhandeling over een cao 90. Op dat moment was dat een van de eerste keren dat ik de vakbonden ‘in actie’ zag. Meteen was ik gefascineerd door de aanpak en de uitstraling van de delegees. Dit wou ik ook doen! In de jaren daaropvolgend werd het voor mij alsmaar duidelijker dat de werking van het ABVV en hun manier van omgaan met de werknemers mij het meest konden bekoren. Het was een logische stap om mij iets later te laten aansluiten bij ABVV-Metaal.

In aanloop naar de sociale verkiezingen van 2012 maakte ik mijn interesse kenbaar om op te komen op de jongerenlijst ... en met vrucht. Ik had het genoegen om te mogen zetelen als jongere in de ondernemingsraad. Daar leerde ik meteen de eerste klappen van de spreekwoordelijke zweep kennen. Al snel deed ik op die manier aardig wat ervaring op en merkte dat ik alsmaar mondiger werd. Als actieve militant worden je sociale vaardigheden dan ook aangescherpt. Ook de vorming van ABVV-Metaal speelde hierin een grote rol. Tijdens de vormingsweken leerde ik vele andere militanten van verschillende bedrijven kennen en kon ik mijn syndicaal netwerk uitbreiden.

Het ABVV is een vakbond die jongeren kansen geeft. Zo mocht ik ook zetelen in het Provinciaal Uitvoerend Comité. Ook een zitje in de jongerencommissie ontbrak niet. In dat soort vergaderingen steek je bijzonder veel nuttige dingen op. Over kansen gesproken... Anderhalf jaar geleden werd ik aangesteld als syndicaal afgevaardigde.

Zo zie je maar hoe alles kan verkeren. Ook al loopt het soms wat moeilijk, ook al is het niet altijd zo eenvoudig zoals het vaak wordt voorgesteld.... Toch ben ik fier dat ik deze weg heb afgelegd en op deze manier mijn steentje heb bijgedragen in de werking van het ABVV.

Ik zou van dit forum gebruik willen maken om jongeren te motiveren zich in te zetten voor de vakbond. Want als jongeren zijn jullie de toekomst. Eigenlijk is dit een zaak die van twee kanten moet komen. Enerzijds moet je als jongere de gedrevenheid hebben om je energie aan de vakbond te wijden, anderzijds is het aan de ervaren syndicalisten om je mee op sleeptouw te nemen en je verantwoordelijkheden te durven geven.

Maar... je bent jong en je wilt wat. Door omstandigheden heb ik gekozen om een andere uitdaging aan te gaan in een andere regio... Ik neem mijn ervaringen zeker mee en ga die verder koesteren. En ook al is dit mijn eerste en laatste blog ... waar ik ook terechtkom... één ding weet ik zeker:

Eens een metallo, altijd een metallo.

Kelly Cortenray
Voormalig delegee Tenneco