In gesprek met ... Bruno Usewils.
Ons bedrijf Cofely-Fabricom is er een van vele hoeken en kanten met veel vaste zetels en werven en evenveel diverse activiteiten. Syndicaal dus een zeer complexe taak, in vergelijking met een traditioneel bedrijf tussen 4 muren.
Ons bedrijf telde in juni 2015 2186 arbeiders en 1345 bedienden, 114 arbeider-interims ter vermeerdering van werk, en 994 arbeider-onderaannemers. Ja, u leest het goed, aan werk en werknemers voor ons dienstverlenend bedrijf geen gebrek.
Waarom worden er dan nog werknemers ontslagen wegens economische reden, hoor ik jullie hardop denken?
Wel, onze directie is blijkbaar van opvatting dat er door gebrek aan werk in één enkele afdeling, met name ‘Bending’, reeds geruime tijd niet genoeg contracten gescoord werden en ook de budgetten niet behaald. En wie slachtoffert men daarvoor? Een vijftal arbeiders worden hiervoor zonder schroom ontslagen wegens economische reden. Weeral dezelfde arbeiders die al 18 maanden economische tijdelijke werkloosheid hebben gekend, wat voor sommigen tot maanden loonverlies leidde in 2014. De interne mobiliteit die ons moederbedrijf Gdf-Suez (nu Engie) zo hoog in het vaandel draagt, juist die interne mobiliteit daar heeft men bij ons de grootste moeite mee. Gesmeekt en gemotiveerd hebben we dat ze aub de vijf getroffen arbeiders zouden herplaatsen naar andere business units of departementen waar wel veel werk is en vlot gebruik wordt gemaakt van onderaannemers, maar niets mocht baten.
Het is dan ook een feit dat ons bedrijf massaal gebruik maakt van interims en onderaannemers, op sommige plaatsen ten koste van eigen personeel en zonder onze toestemming, want interims werden nooit ter goedkeuring aangeboden bij de syndicale delegatie. Ook zagen we al jaren het aantal eigen arbeiders dalen met een vijfhonderd op vijf jaar tijd. Met de bedienden gaat het de andere kant uit. Zij worden niet werkloos gesteld of ontslagen en zij stijgen jaar na jaar in aantal. Is het de verandering van de industrie, of de moordende (buitenlandse) concurrentie? Een beetje van dit alles vrees ik, maar steeds ten koste van onze eigen arbeiders.
Feit is dat we hiermee nooit akkoord kunnen en mogen gaan. We hebben dan ook al ruime tijd geleden de onderhandelingen aangevat tussen ons gemeenschappelijk vakbondsfront en onze directie. We eisen dat de wetgeving gevolgd wordt, bij de tewerkstelling van interims ter vermeerdering van werk. We willen werkzekerheid voor onze werknemers .
Er werd een intentieverklaring opgesteld met deadlines en zou er van al die beloften niks in huis komen, dan zullen we een stakingsaanzegging indienen en naar de verzoening stappen.
Als onderhandelen niks meer opbrengt, moet de actie niet geschuwd worden om onze eigen werkzekerheid te verdedigen.
Bruno Usewils
Hoofddelegee Cofely-Fabricom
Andere blogs van Bruno: