In gesprek met ... Jorgo Triantafyllidis.
De afgelopen jaren zijn we met ArcelorMittal Genk een andere koers aan het varen. Het laatste conflict dateert al van 2009. Toen hebben we samen met de lokale directie besloten om het roer om te gooien. Wij hebben het strijdsyndicalisme ingeruild voor een overlegsyndicalisme. Samen met de directie waren we van mening dat we onze energie niet in het negatieve maar in het positieve moesten steken.
Er is toen een mooie samenwerking ontstaan tussen vakbond en directie waar OPENHEID en RESPECT centraal stonden.
Wij hebben in de huidige economische toestand waar alles van dag tot dag verandert, onze verantwoordelijkheid genomen. We hebben samen extra inspanningen geleverd om ons bedrijf concurrentieel te houden. Enkel zo konden we de tewerkstelling garanderen. Al deze inspanningen hebben geloond. Wij zijn al jaren de benchmark binnen onze groep en hebben uitstekende cijfers voorgelegd. Zo is onze kwaliteit erop vooruitgegaan, ons ziektecijfer is zeer laag, onze kostprijs is ondanks de crisis onder controle en last but not least, de veiligheid in de fabriek is er dankzij onze CPBW-werking enorm op vooruitgegaan. Wij zijn dus op alle vlakken verbeterd, wat zich ook vertaalt in het aantal tonnen dat we mogen produceren. We mogen daar terecht trots op zijn.
Dit konden we allemaal alleen maar realiseren door de goede werkmentaliteit en veiligheidsattitude van werknemers die graag op ArcelorMittal Genk komen werken. We mogen dan ook zeggen dat we de juiste koers hebben gekozen. Maar we beseffen ook dat we er nog lang niet zijn en dat we continu zullen moeten blijven verbeteren om ons schip niet te laten zinken.
Een voorbeeld van onze samenwerking is de oprichting van de EPO-vergaderingen. EPO staat voor Effectieve PersoneelsOntwikkeling. In die vergadering proberen we op een constructieve manier oplossingen te vinden om de toekomst van ArcelorMittal Genk en zijn mensen te garanderen. Zelfs bij de automatisering van onze kranen, wat banenverlies tot gevolg had, hebben wij ons constructief opgesteld om de automatisering te doen slagen.
Wij voeren de dialoog hoog in het vaandel, maar de directie weet dat we er niet voor terugdeinzen om te vechten om onze doelstellingen te bereiken. Doelstellingen die zorgen voor een verzekerde werkgelegenheid, goede arbeids-en loonvoorwaarden, een aangename werksfeer en een beleid met langetermijnvisie.
We moeten de realiteit onder ogen zien en mee evolueren. Wie niet verandert, dreigt te verliezen. Dit wil niet zeggen dat we onze waarden als rechtvaardigheid, gelijkheid en solidariteit moeten verloochenen. Ondernemingen brengen welvaart, maar zijn eigenlijk niets waard zonder hun werknemers. Zij zijn het die met hun kennis en kunde de prestaties leveren, elke dag opnieuw. Het is dan ook niet meer dan normaal dat we medezeggenschap krijgen in onze samenleving en economie.
SAMEN werken aan de toekomst is dus het motto. Vakbonden en werkgevers. Zo versterk je jezelf en mekaar. We moeten bereid zijn om deze uitdaging aan te gaan, alleen zo maken we kans om te slagen.
Jorgo Triantafyllidis
Hoofdafgevaardigde ArcelorMittal Genk