In gesprek met ... Dirk Aelvoet.
Toen ABVV-Metaal mij vroeg om een blog te schrijven, krabde ik me toch even achter de oren. De twijfel sloeg toe: heb ik wel zulke schrijverstalenten als mijn voorgangers? Hoe begin ik daaraan? En waarover zal ik het toch hebben? Zoals mijn verhaal zijn er dertien in een dozijn. Toch? En dan het grote inzicht: is het niet net de bedoeling van deze blog om het alledaagse, het gewone te vertellen? Want al vinden we als militant onze inzet meestal vanzelfsprekend, je mag toch spreken van een maatschappelijk engagement. En hé, misschien inspireer ik wel iemand met mijn verhaal.
Syndicaal werk doe ik nu al enkele jaren en dit is iets wat ik heel graag doe. Mensen helpen geeft me een gelukkig gevoel achteraf. Nadat mijn voorganger Jean-Claude Vandendriessche enkele jaren geleden op brugpensioen kon gaan, was het aan mij om me te bewijzen. Want Jean-Claude deed dit heel goed en ik kon nog veel van hem leren.
Toch mogen we zeker rekenen op een goede, gemotiveerde militantenkern. Onze werking is aangenaam, maar niet evident. Ons bedrijf C-MAC Electromag in Ronse, gelegen dichtbij de taalgrens, is dan ook voor 80 % Franstalig en binnen onze militantenkern ben ik de enige Nederlandstalige. Of die taalbarrière problemen vormt? Absoluut niet! Want mijn Franstalige collega-militanten helpen me uitstekend en ik ben hen daarvoor dankbaar.
Als die samenwerking zo vlot verloopt, dan hebben we dat ook te danken aan de manier waarop wij ermee omgaan. Beide talen en beide groepen krijgen bij ons alle respect. De vergaderingen en verslagen van de OR en het CPBW gebeuren bij ons in beide talen en wij als ABVV/FGTB-fractie zullen ernaar streven om dit te behouden. In de militantenkern communiceren we altijd in het Frans, op de werkvloer passen we ons aan de collega bij wie we staan. Na de ondernemingsraad doen we als effectieve leden van de OR onze rondgang in het bedrijf om uitleg te geven over wat er gezegd is. Dan mogen de mensen op de werkvloer ons natuurlijk ook nog vragen stellen. Onze fractie heeft 3 effectieve mandaten. Ik neem dan alle Nederlandstaligen voor mijn rekening, terwijl de twee Franstalige collega-ABVV'ers uitleg geven aan de Franstaligen.
Ook de syndicale info is iets wat wij bij ons in beide talen moet beschikbaar zijn. We beginnen ze maar uit te delen, als we dit in beide talen hebben. Mijn secretaris Jo De Mey kan al ongeveer inschatten wat mijn vraag zal zijn, als hij van mij een telefoontje ontvangt. "Vertaling aub."
Waarschijnlijk beseffen de mensen niet hoeveel tijd we in ons syndicaal werk steken. Zowel tijdens als na de werkuren. Vergaderingen en militantenvergaderingen buiten de werkuren zijn wel interessant, boeiend en leerrijk, maar je moet er wel je gezin voor achterlaten. Sta me toe om van de gelegenheid gebruik te maken om, met Valentijn nog vers in het geheugen, mijn vrouw eens in de virtuele bloemetjes te zetten voor haar eindeloos begrip hierin!
Het ideale zou zijn, mocht iedere hoofddelegee volledig vrijgesteld worden op ieder bedrijf... Ook de militantenkern zou de mogelijkheid moeten krijgen om deel te nemen aan alle vergaderingen. Utopisch denken zeker?
Dirk Aelvoet
Hoofddelegee C-MAC Electromag Ronse
Version FR
Le bilinguisme au travail : pardon ?
Lorsque la FGTB Métal m'a demandé d'écrire un blog, je me suis gratté quand même la tête. Le doute me frappait : ai-je du talent d'écrivain, comme l'ont apparemment mes prédécesseurs ? Comment s'y prendre ? Et sur quel sujet faut-il écrire ? Comme ma propre histoire, il y en a quand même treize à la douzaine, n'est-ce pas ? Enfin je suis cependant arrivé à comprendre que l'objectif de ce blog, c'est justement de raconter des histoires de tous les jours, des cas banals. Car, même si nous militants, nous voyons notre travail syndical souvent comme une évidence, il s'agit pourtant d'un engagement social. Et qui sait, je pourrais même inspirer quelqu'un en racontant mon histoire.
C'est depuis quelques années je m'engage dans le travail syndical et j'aime bien le faire. Aider les autres, c'est gratifiant. Après que mon prédécesseur Jean-Claude Vandendriessche avait pu partir en prépension, il y a quelques années, c'était à moi de montrer mes capacités. Car Jean-Claude était très capable et j'avais encore beaucoup à apprendre de lui.
Mais on peut compter sur un noyau de militants solide et motivé. Notre fonctionnement est agréable, mais pas toujours évident. Notre entreprise C-MAC Electromag à Renaux, une ville située proche de la frontière linguistique, est francophone pour 80 % et au sein de notre noyau, je suis le seul néerlandophone. Est-ce que cette barrière linguistique donne lieu à des problèmes ? Pas du tout ! C'est que j'ai mes collègues-militants francophones qui m'aident excellemment dont je leur suis reconnaissant !
Si cette collaboration se déroule agréablement, c'est aussi grâce à notre méthode de travail. Chez nous, on a autant de respect pour les deux groupes linguistiques et pour les deux langues. Chez nous, les réunions et les rapports des CE et des CPPT sont faits en deux langues. En tant que fraction ABVV/FGTB, nous nous efforçons de maintenir cette méthode de travail. Au sein du noyau de militants, nous communiquons en français et dans l'atelier, on s'adapte à la personne qui se trouve devant nous. Après chaque conseil d'entreprise, les membres effectifs du CE font leur tour dans l'entreprise pour expliquer tout ce qui a été dit. Et les gens peuvent évidemment nous poser des questions. Notre fraction compte 3 mandats. C'est moi qui s'occupe des néerlandophones, alors que mes 2 collègues francophones de la FGTB donnent les explications aux francophones.
Chez nous, il faut aussi que toutes les infos syndicales soient disponibles dans les deux langues. Ce n'est que dans ce cas-là que nous commençons à distribuer les publications. Mon secrétaire Jo De Mey sait déjà bien deviner ce que je veux demander lorsqu'il reçoit mon coup de fil. « Traduction, svp. »
Les gens ne se réalisent probablement pas combien de temps nous investissons dans notre travail syndical. Tant pendant qu'après les heures de travail. Les réunions (de militants) après les heures ont bien être intéressantes et instructives, il faut chaque fois quitter sa famille pour y assister. Permettez-moi donc de saisir l'occasion, la fête de Saint-Valentin fraîche dans la mémoire, pour fêter ma femme un fois et pour la remercier par cette voie de sa compréhension illimitée !
Il serait idéal que chaque délégué principal soit totalement déchargé dans chaque entreprise... Et on devrait aussi permettre à l'entier noyau de militants d'assister à toutes les réunions. Ou est-ce la poursuite de l'utopie ?
Dirk Aelvoet
Délégué principal C-MAC Electromag Renaux