De Voorzitter gaat de dialoog aan. Het gedacht van Georges De Batselier.
Een week na mijn verkiezing als voorzitter is dankbaarheid nog steeds de eerste gedachte en het besef van het vele werk dat op ons wacht, zowel intern als extern.
Het Statutair Congres van ABVV-Metaal in Ieper is nu enkele weken achter de rug en het was een memorabele editie. Boeiende contacten, mooie muziek, inspirerende lezingen en niet te vergeten ... belangrijke uitdagingen voor de toekomst: dit congres was van alle markten thuis. We organiseerden het dan ook niet toevallig in Ieper, de stad en de streek die nog het hele jaar in het teken staan van 100 jaar einde Eerste Wereldoorlog. Een periode waarna een hele maatschappij opnieuw een toekomst diende op te bouwen, opnieuw vrije keuzes kon maken, bewust mocht zijn van de mogelijkheden die voor hen lagen.
Het gevecht om tijd loopt als een rode draad doorheen de geschiedenis van de arbeidersbeweging. Bekeken op lange termijn is het dan ook overduidelijk dat we zowel op dag-, als op week-, als op jaarbasis minder werken dan vroeger. Met dien verstande dat deze dalende trend de laatste decennia gestabiliseerd is (dan wel in sommige landen weer gestegen is).
We staan aan de vooravond van het derde statutair congres van ABVV-Metaal. Het zal mijn laatste congres als voorzitter van ABVV-Metaal zijn. Het congres wordt dus een beetje mijn verleden. Maar zoals dat gaat, de wereld draait door, en dus kijken we met het Congres vooruit naar de toekomst.
Op ons congres in 2013 lanceerden we de studie “Naar een nieuwe industrialisering: een kringloopeconomie binnen de context van duurzame ontwikkeling”. Het rapport stelde dat “ons land zich moet inschakelen in een economie die (bijna volledig) georganiseerd is op het continent Europa, van de Oeral tot Gibraltar. De stromen van en naar het Globale Zuiden zullen steeds meer (moeten) worden ingeperkt. Het productie- en consumptiesysteem zal zich binnen die kringloopeconomie moeten ontwikkelen. Het is enkel en alleen op die manier dat in de (nabije) toekomst nog zal kunnen worden voorzien in de noden van de samenleving: voeding, kleding, huisvesting, ontspanning, verplaatsing … Dit betekent ook het opnieuw uitvinden van de industrialisatie in ons land.”