De Voorzitter gaat de dialoog aan. Het gedacht van Georges De Batselier.
Clichés zijn nooit ver weg. En in een periode van een welverdiende vakantie durven die nog al eens de kop op steken. Vaak bij gebrek aan ander nieuws, soms toch ook naar aanleiding van iets wat echt belangrijk is. Misschien wordt dat belangrijke ook wel weggestopt in de vermeende luwte van zomerwarmte.
De vakantieperiode staat nu echt wel voor de deur. Lang naar uitgekeken, en dan is het er nog sneller dan je denkt. Sneller, omdat we weinig stilstaan, misschien zelfs te weinig stilstaan en ons afvragen waar we nu staan. De hoogste tijd dus om even om ons heen te kijken, een stukje achteruit, naar de bewogen maanden, om dan weer volledig te versnellen, recht op het doel af.
De grote vakbondsmanifestatie van 16 mei werd onbetwist aanvaard als een groot succes. Een – door sommigen onverwacht – enorme opkomst van delegees en militanten maar ook van bijzonder veel leden die kwamen te vertellen dat ze er voor het eerst bij waren “omdat het nu nodig was”. Dat laatste stemt ons niet alleen positief maar ook hoopvol. Hoopvol omdat we hoe langer hoe meer van leden horen dat de emmer wel erg vol aan het lopen is.
Eind vorige maand kondigde de Amerikaanse president Trump importtarieven aan op Europees staal en aluminium. Tarieven die respectievelijk 25 en 10 procent bedragen. Na een algemene politieke verontwaardiging diende de Europese Commissie enkele dagen later officieel een klacht in bij de Wereldhandelsorganisatie WHO tegen de Amerikaanse 'illegale en protectionistische invoerheffingen'. Europa was voorbereid, want de beslissing om deze tarieven in te voeren stond in de sterren geschreven. Het ging immers om een zoveelste kortetermijnbeslissing van Trump, die opnieuw een alternatieve realiteit creëert om zijn eigen politieke verhaal te staven, of is er meer aan de hand?
“Meer en meer werkgevers beseffen dat de manier waarop ‘ons werk’ georganiseerd is nefaste gevolgen heeft. Niet het minst voor hun bedrijf zelf. Zo is de stijging van het aantal burn-out-gevallen in hun organisatie de laatste 5 jaar voor bijna 8 op 10 werkgevers te wijten aan de stijgende werkdruk.” Een terechte quote in de blog van onze federale volksvertegenwoordiger Meryame Kitir. Helaas worden er de laatste tijd maatregelen ingevoerd waaruit blijkt dat het besef niet aan de kant van de politieke meerderheid ligt. Besparingsdrift en sancties werken negativiteit en onzekerheid in de hand. Toenemende werkdruk en werkonzekerheid passeren niet toevallig dagelijks opnieuw de revue in de media.