In deze Werker vindt men op de middenpagina een interview met vier delegues van ABVV-Metaal. Vier delegues die een belangrijke stap gezet hebben.
Ze willen een verlengstuk geven aan hun syndicale inzet voor de arbeiders in het bedrijf en in de vakbond. Daarom hebben ze de stap gezet naar de politiek om ook daar, in het parlement, in de senaat, indien ze verkozen worden, de belangen van de arbeiders te verdedigen.

Het is geen evidente keuze. Omdat het een wereld is die niet echt arbeidersvriendelijk is. Ze doen dat omdat ze overtuigd zijn dat ook, of beter dat vooral ook, onze verkozen instellingen een afspiegeling moeten zijn van de samenleving. Daarom alleen al is het belangrijk dat ook daar arbeiders vertegenwoordigd zijn. 

Ze zetten echter niet alleen een stap naar dé politiek. Neen, ze doen dat na de oproep van Sp-a Voorzitter Johan Vandelanotte, naar de socialistische partij, onze historische bondgenoot. Ook dit is misschien niet zo evident. De laatste jaren zijn er immers heel wat spanningen geweest tussen het ABVV en de socialistische partijen in de regering. We denken hierbij natuurlijk aan het generatiepact. Maar er zijn ook andere wrijvingspunten bijvoorbeeld het Sp-a standpunt over de regionalisering van het arbeidsmarktbeleid. Ook wij als ABVV-Metaal hebben recent moeilijke momenten gekend. Denk maar aan het dossier over de logistiek. Binnen het Vlaams ABVV leidde dat na het Statutair congres tot een discussie over de houding va de vakbond tot de politiek en de Sp-a in het bijzonder. Na een uitgebreide discussie kwamen we tot de conclusie dat “dergelijke relatie tweerichtingsverkeer, respect en een constructief-kritische houding ten aanzien van elkaar veronderstelt”, dit houdt tevens in “dat standpunten kunnen botsen zonder dat dit tot breuken aanleiding geeft”.

Het feit dat nu delegues op de lijsten van de SP-a gaan staan is een duidelijk signaal Een signaal dat de Sp-a niet alleen onze historische bondgenoot is, maar ook onze bondgenoot in de strijd van elke dag. Dat we niet altijd dezelfde mening hebben is niet verwonderlijk. Een vakbond en een partij hebben nu eenmaal andere verantwoordelijkheden. Daarom is het ook des te belangrijker dat onze delegues hun stem, de stem van de vakbonden en van de werkende klasse, luid en duidelijk zullen laten klinken in de parlement én in de partij.

Daarom verdienen onze afgevaardigden op de Sp-a lijst alle steun die ze maar kunnen krijgen. De verkiezingen va 10 juni zijn om verschillende redenen belangrijke verkiezingen. Het zijn verkiezingen die op een cruciaal moment plaatsgrijpen. Ze zijn inhoudelijk belangrijk, want de volgende regering gaat beslissingen moeten nemen die fundamenteel zullen ingrijpen op de samenleving van morgen: wat met de vergrijzing en de veroudering, wat met onze gezondheidszorg, wat met onze sociale zekerheid, hoe houden we ons sociaal systeem intact? Het zijn verkiezingen waarin we in Vlaanderen extreem-rechts misschien een halt kunnen toeroepen. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen hebben we gezien hoe belangrijk dat is: elke tik komt hard aan. Tenslotte zijn het verkiezingen waarin de socialistische partijen de grootste politieke familie kunnen worden.

Allemaal redenen om onze democratische plicht uit te oefenen op 10 juni. En door dat te doen door onze mannen en vrouwen, onze delegues op de Sp-a lijst te steunen. Ze hebben de afgelopen jaren voor de arbeiders in hun bedrijven het beste gegeven, nu willen ze dat voor alle arbeiders doen. Geef ze die kans.

Herwig Jorissen
Voorzitter