MIRANDA BLOGT ... Something is rotten in the state of Belgium

Na de veroordeling van Bruno Verlaeckt, de voorzitter van ABVV-Antwerpen, werd vorig jaar onze voorzitter Thierry Bodson samen met zestien andere syndicalisten in eerste aanleg veroordeeld voor gelijkaardige feiten. Beide veroordelingen waren gebaseerd op artikel 406 van het Strafwetboek dat gaat over ‘kwaadwillig hinderen van het verkeer’. Met deze veroordelingen worden syndicalisten - die op straat komen om werk en inkomen te verdedigen - gelijkgesteld met criminelen. Vorige week bevestigde het Hof van Beroep te Luik dit vonnis, en verhoogde meteen de boetes die eerder werden uitgesproken. Toen ik die uitspraak vernam, kwam een van de meest beroemde Shakespeareaanse quotes bij me op.

Something is indeed rotten in the State. Wanneer de geest van Hamlet ’s vermoorde vader – de koning van Denemarken – verschijnt, is Hamlet nieuwsgierig en wil hij met zijn vader praten. Die weigert en probeert in plaats daarvan Hamlet mee te lokken in de duisternis van de nacht. Zijn trouwe vrienden vragen zich echter of dat wel zo’n goed idee is. De verschijning van de geest van de pas vermoorde koning – als slecht voorteken voor zwaar onheil voor het land – doet een van hen de uitspraak ontlokken dat “er iets verrot in de staat Denemarken”. De “staat” wijst op het politieke lichaam en “verrotten” duidt overduidelijk op een ongezonde toestand. Met andere woorden, de uitspraak toont aan dat niet alles goed is aan de top van de politiek hiërarchie. De geest is daarbij het zichtbare symptoom van de verrotting van de staat.

Dit hele zaakje stinkt inderdaad. Want wat bijzonder verontrustend is, is dat zowel in Antwerpen als in Luik de verantwoordelijke vakbondsleiders worden geviseerd en harder aangepakt. Louter en alleen omdat zij vakbondsverantwoordelijken zijn. Daarnaast getuigt de hardnekkigheid waarmee openbare aanklagers in beide dossiers aan de slag zijn gegaan, van een verdacht gedrag. Wij kunnen niet anders dan besluiten dat we als syndicalisten worden gezocht, louter omwille van het feit dat we syndicalisten zijn. Maar vergis je niet, niet enkel syndicalisten worden geviseerd. Dit heeft ook gevolgen voor iedereen die opkomt voor zijn of haar rechten. Elke sociale actie is nu in gevaar. Milieuactivisten, vredesactivisten, jong en oud. Als het gebruikte artikel uit het Strafwetboek niet wordt aangepast, kan dit – met de grootste willekeur – worden ingeroepen bij elke actie in de publieke ruimte.

Met de zaak in Luik lijken de politieke aanvallen van rechts (en hun relais) tegen vakbondsacties nog meer gestalte te krijgen. Bewijs daarvan zijn bepaalde uitspattingen in de media, waarbij militanten worden voorgesteld als vandalen en criminelen. En dan hebben we het nog niet over de talrijke parlementaire voorstellen die tot doel hebben de vakbondsvrijheid in te perken of rechtspersoonlijkheid op te leggen aan vakbonden, enz.

Daarenboven hebben we opnieuw moeten vaststellen dat extreemrechtse aanvallen tegen de vakbond het daglicht zien, zowel op een fysieke manier - een paar jaar geleden drongen leden van het Vlaams Belang het ABVV-gebouw in Gent binnen om onze strijdvlag te stelen en nog onlangs werd het hoofdkwartier van de Italiaanse vakbond CGIL vernield door fascisten en extreemrechtse milities. Maar ook op een virtuele manier trachten allerlei rechtse sujets en trollen op twitter en facebook onze eisen of acties te ridiculiseren en zelfs met ongemeen platvloerse commentaren onderuit te halen.

Something is indeed rotten in the state of Belgium. De processen in Antwerpen en nu deze in Luik kristalliseren de politieke strategie van het patronaat en de rechtse partijen om het stakingsrecht te betwisten. Door de uitoefeningsmodaliteiten van het stakingsrecht aan te vallen, willen zij het stakingsrecht beperken en onze capaciteit om sociaal protest te organiseren, vernietigen. Beide gerechtelijke uitspraken en de manier waarop het Openbaar Ministerie optreedt, bevestigen dat het ‘anti-stakings’- of ‘anti-vakbonds’-verhaal is doorgesijpeld in de gerechtelijke macht, maar helaas ook bij een deel van de openbare opinie.

Dit hele zaakje stinkt dus inderdaad.

Miranda Ulens

Algemeen-secretaris ABVV