In gesprek met... Miranda Ulens.
Sta me toe om even vooruit te blikken naar de toekomst en twee speciale data en een evenement toe te lichten die voor onze vakbond uiterst belangrijk zijn. Want op 5 december 2018 vieren we de 50e verjaardag van het collectief sociaal overleg en de paritaire comités. Dit lijkt een ver-van-mijn-bedshow voor onze vakbondsleden, maar is het niet.
Elke dag plukken ze hier de vruchten van, omdat op de paritaire comités sociale rechten worden uitgebouwd voor de werknemers in een bepaalde sector. Rechten , zoals minimumlonen, koopkrachtverhogingen, vormingsinspanningen, ... worden afgesloten en neergeschreven in collectieve arbeidsovereenkomsten.
Deze overeenkomsten verlopen meestal in het verlengde van afspraken die worden gemaakt in het interprofessioneel overleg. Onze onderhandelaars bekomen daadwerkelijke sociale vooruitgang voor de werknemers van een bepaalde sector. Zij werken hier elke dag hard aan, om via onderhandeling of actie, echte sociale vooruitgang te kunnen boeken voor de betrokken werknemers.
We mogen hier echt fier op zijn.
Op 28 december 2019 vieren we de 75e verjaardag van het ontstaan van onze Belgische federale sociale zekerheid.
Ook dit lijkt een abstract begrip, maar is het niet.
Dit stelsel is immers de spaarpot voor alle werknemers, die ervoor zorgt dat we in België een gedegen sociale bescherming hebben opgebouwd waar we elke dag opnieuw de vruchten van plukken, van klein tot groot, in elke levensfase. Denk maar aan de tussenkomsten in de kinderbijslag, de financiële terugbetaling bij ziektekosten, de uitbetaling van de pensioenen. Maar niet alleen dat, ook het vakantiegeld van de arbeiders wordt hiermee gefinancierd, waardoor onze arbeiders betaald verlof kunnen opnemen.
We hebben onze spaarpot kunnen uitbouwen dankzij de bijdragen op onze lonen (goed voor 70 % van de financiering van de sociale zekerheid) en dankzij de financiële inbreng van de overheid (30 %). Dit lijkt een verworvenheid, maar vandaag, met een rechtse regering aan het roer, is het een dagdagelijkse strijd om dit sociale systeem overeind te houden.
We mogen echter nog altijd fier zijn op onze sociale zekerheid.
Enkelen onder jullie denken nu misschien wel: waarom komt ze weer met hetzelfde verhaal?
Wel, omdat het ABVV aan de hand van o.a. deze twee cruciale pijlers, namelijk collectief sociaal overleg en onze federale sociale zekerheid, elke dag opnieuw bouwt aan de sociale toekomst van iedereen. We zorgen ervoor dat de welvaart die gecreëerd wordt in ons land ook de loontrekkenden toekomt (sociaal overleg), en wordt herverdeeld onder de werknemers (sociale zekerheid). We werken aan een solidaire maatschappij waar er plaats is voor iedereen en waar we aan de toekomst bouwen van onze kinderen en kleinkinderen.
Daarom willen we hiervoor ijveren tijdens ons federaal congres van mei 2018. Dit is dan ook ‘a work in progress’: elke dag hard onderhandelen, elke dag opnieuw vechten voor sociale vooruitgang, elke dag werken aan een meer sociale maatschappij.
We zullen alternatieven voorstellen die steunen op koopkrachtverhoging, meer kwaliteit in het beroeps-privéleven, rechtvaardige fiscaliteit, stevige openbare diensten en een robuuste sociale zekerheid.
Daarom kijk ik uit naar deze twee data en naar dat belangrijke evenement van ons congres.
Want, bij het ABVV gaan we elke dag opnieuw de uitdaging aan - met de schouders recht, het hoofd omhoog en het hart op de juiste plaats - om te werken aan een meer sociale maatschappij en meer sociale toekomst voor iedereen.
Dat is onze opdracht, dat is onze doelstelling, samen kunnen we dat aan, samen kan het anders.
Miranda Ulens
Federaal secretaris ABVV
Andere blogs van Miranda:
Feest van de arbeid in tijden van digitalisering