In gesprek met... Adri Craens.

Het werd tijd ... tijd om eens een blog te schrijven over de strijdliederenavonden in onze vormingen. Steeds kijk ik uit naar deze avonden, steeds zie ik de leuke en spontane reacties op sociale media van deelnemers die de strijdliederenavond al hebben meegemaakt in het verleden en steeds is er die positieve feedback van deelnemers tijdens de vormingsweek. Het bewijs dat samen strijdliederen zingen iets positiefs doet met mensen, het zet mensen positief in beweging.

Dus wie denkt dat strijdliederen niet meer van deze tijd zijn, slaat de bal compleet mis. Ze maken nog steeds onderdeel uit van een strijdcultuur tegen fascisme, neoliberalisme, oorlog ... en voor rechtvaardigheid, solidariteit en een warme samenleving. Wie is daar nu tegen?

De strijdliederencultuur werd bij mij, en bij vele andere, meegegeven in de vormingen van ABVV-Metaal te Melreux, Pont-à-Lesse, La Roche, Blankenberge en Nieuwpoort waar ik als deelnemer en groepsbegeleider aan de strijdliederenavonden kon deelnemen. Wie herinnert zich niet Reimond Versprille, Jenny Van Poucke, Leo Verheyen, Lydia Bruggeman en zovele andere als voorzangers van die beruchte strijdliederenavonden?

Maar ook Vuile Mong en zijn Vieze Gasten waren soms te gast en dan zongen we samen uit volle borst “’t Fabriek dat is een apekot, parlez-vous”. Het verhaal dat Mong Rosseel bracht tijdens dit lied kan je trouwens hier terugvinden ... een onvergetelijk moment.

Een nieuwe start

Na een periode zonder strijdliederen in de vormingen lanceerde ik in februari 2010 een Facebook-pagina over strijdliederen. Een plaats waar iedereen een bijdrage kan leveren van en over strijdliederen, maar ook een plek waar iedereen kan grasduinen in het rijke aanbod en zijn boeiende geschiedenis. Want strijdliederen zijn van en voor iedereen. Heel snel groeide 'Het Rood Lawijt' uit tot een groep van 1150 leden vandaag.

Een van de eerste leden was Luc Van Buynder van het Masereelhuis in Sint-Niklaas. Luc zat ook al een tijdje na te denken over hoe hij zijn rijke verzameling van strijdliederen zou kunnen delen via sociale media. Het contact was dan ook snel gelegd om samen met hem en Jenny Van Poecke eens af te spreken en te brainstormen over het concept 'de strijdliederencultuur verspreiden'.

Ik herinner me de koude winteravond in het Masereelhuis te Sint-Niklaas als de dag van gisteren. Luc, Jenny en ik die zich rond een oude, maar warme kachel hadden gezet en naast het brainstormen spontaan ook strijdliederen zongen. Het gaf de overtuiging van 'hier moeten we iets mee doen' alleen maar meer kracht. En zo geschiedde ook ... we startten terug met een strijdliederenavond in onze vormingen van ABVV-Metaal.

Zangavonden @ Bremberg

Vanaf de eerste strijdliederenavond wisten we het al ... dit is het. Na wat bijschaven in de keuze van liederen in een mooi strijdliederenboekje en extra aankleding van de zaal zat de sfeer van vroeger er terug in. We hadden onze onvergetelijke avonden terug en liederen werden uit volle borst en met veel enthousiasme meegezongen. Spijtig genoeg was er het moment dat Jenny ons ontviel, we namen veel te vroeg afscheid van haar na een slepende ziekte. Maar ter nagedachtenis van haar gingen we op zoek naar een volwaardige vervanger omdat zij dit ook zo wenste ... laat zoveel mogelijk mensen de strijdliederenavonden ervaren en beleven.

In Reimond Versprille vonden we die volwaardige vervanger en tot op vandaag verzorgt hij dit samen met Luc fantastisch. Tot groot genoegen van onze deelnemers ... waarvoor een welgemeende dank.

Een boeiend gesprek

Tijdens de opwarming van hun stemmen voor de strijdliederenavond van 20 februari zat ik even samen met Luc en Reimond en gooide de volgende twee vragen op tafel. Zijn strijdliederen nog van deze tijd? Waarom zijn strijdliederen maken en zingen belangrijk?

Het werd een boeiend gesprek over de consumptiecultuur van muziek, de kracht van de strijdcultuur met gezangen, de uiting van frustraties en de mooie quote “Iemand die een strijdlied uit het hart zingt, zingt nooit vals”. Het interview (acht minuten) kun je hier bekijken.

Afsluitend wil ik ook vooruitblikken en mijn droom kenbaar maken, een droom die ik in februari 2010, aan een warm kacheltje tijdens een koude winteravond, heb uitgesproken.

“Als de Vlaams-Nationalisten de Lotto-Arena in Antwerpen kunnen vullen voor een zangfeest moeten wij dat ook kunnen. Een strijdliederenavond in de Lotto-Arena is de ultieme droom.”

Adri Craens
Vormingswerker ABVV-Metaal

Andere blogs van Adri:

Dossier burn-out: Vakantie versus Werkstress

Naar nul arbeidsongevallen met controlekaart delegees

Wil je mijn peter / meter zijn?

Hoe actief meewerken aan welzijn op het werk?

How to: een jaarlijks actieplan indienen

Burn-out-tool ABVV-Metaal als analyse- en adviesinstrument voor het JAP2018