In gesprek met... Frans Biebaut.
Mijnheer Bacquelaine,
U bent een belangrijk, zo niet de belangrijkste minister na premier Michel, die op zijn beurt nog beter zou zijn dan Dehaene. Terwijl Charles beter wil zijn dan Jean-Luc, hoop ik dat U uzelf blijft als minister van Pensioenen.
U staat voor een grote uitdaging namelijk de hervorming van ons pensioensysteem, zodat de babyboomers met pensioen kunnen gaan en er nadien nog wat overblijft voor de andere generaties.
U weet bovendien dat België de laagste pensioenen van Europa heeft.
Bij uw hervorming wordt U geadviseerd door de commissie pensioenhervorming 2020-2040, een groep van academici die denken dat ze het pensioen-warm-water hebben uitgevonden. Hun uitgangspunt is de zogenaamde “Musgrave-regel” die stelt dat het gemiddelde pensioen en het gemiddelde loon zich constant moeten verhouden. De professoren hebben aldus een pensioensysteem met punten uitgedokterd . Kort samengevat: tijdens je actieve loopbaan krijg je voor elk jaar één punt als je brutoloon overeenkomt met het gemiddelde brutoloon van de werknemers. Op het einde van je loopbaan worden je punten opgeteld en op het moment dat je vertrekt, wordt de waarde van het punt bepaald.
Mijnheer Bacquelaine U moet weldra, in opdracht, gaan besparen in de pensioenen, wij vermoeden voor een bedrag van zowat 253,4 miljoen, ik durf er niet aan denken wat de waarde van mijn punt dit jaar zou geweest zijn.
Trouwens met heel dit puntengedoe worden alle maatregelen om de burger te informeren over zijn of haar pensioen, meteen van de kaart geveegd. Al de inspanningen en de middelen om de webstek van mypension.be uit te bouwen, is een maat voor niets geweest. Misschien komt er wel een “puntenboek” in de plaats.
En wat met die punten en een zwaar beroep. In dit systeem zou iemand met een zwaar beroep meer punten opbouwen en aldus vroeger met pensioen kunnen gaan. Met het ABVV hebben we een tool ontwikkeld die rond de 4 afgesproken categorieën de zwaarte van een beroep objectief kan meten. In de groep van 10 hebben de werkgevers dit snel van tafel geveegd zodat U vandaag uw zin kan doen. Blijkt dat U ook hier en alweer met budgettaire beperkingen gaat rekening houden. Mijnheer Bacquelaine, veel academici hebben een leerstoel, veel arbeiders aan de band zitten zelden en daarom houden zij het ook niet vol tot hun 67ste. Het brugpensioen is dood en er moet een alternatief komen en zwijg mij over dat werkbaar werk want zelfs uw collega Peeters begrijpt dat niet.
O ja ! Met uw besparing gaat U ook het pensioen van de werklozen nog harder aanpakken door de gelijkstellingen te beperken. U verwijst daarbij naar mijnheer Di Rupo die deze aanpak heeft ingezet, daar hebt U gelijk in, maar ik dacht dat U vernieuwender was en waar is deze roerganger ondertussen beland, inderdaad, in de Waalse lappenmand! Ik weet dat U zich hebt laten leiden door de heisa rond pensioen van de twee vriendinnen Virginie en Caroline en waarschijnlijk ook door de snelle reactie van uw Vlaamse partijgenoot en voorganger Van Quickenborne, die daarmee vooral zijn naam eer aandeed en niet zozeer zijn pensioenkennis. Mag ik U inzake Caroline en Virginie een advies geven, laat U zich in uw politiek beleid voortaan niet meer leiden door een “single story”. Weet U Virginie en Caroline zijn inmiddels geen vriendinnen meer en iedereen vraagt zich af of ze het ooit waren.
Een andere, meer politieke tip, die ik U in dit verband aan de hand wil doen is: staar U niet blind op de N-VA. In het pensioendossier Sporen zij volledig fout. Is het U trouwens ook al opgevallen dat de N-VA als enige partij openlijk stelde en nog steeds stelt, dat ze op alles wat naar sociaal en solidair ruikt (zullen) besparen en dat ze dat nog steeds openlijk doen met een mandaat van 1 op de 3 Vlamingen. Weliswaar is er ook nog een Vlaamse lappenmand.
Mijnheer Bacquelaine het moet mij van het hart, werkloos ben je niet, je wordt het gewoon. Je wordt ontslagen, je vliegt eruit bij een herstructurering, met wat geluk mag je met SWT. Bovendien, is de arbeidsmarkt een fort, je komt er zo moeilijk in: te oud, te laag geschoold, al een jaar werkloos, geen attitude, te weinig ervaring, mijn naam is Ahmed, …. De werkloosheidsverzekering is voor deze mensen nu al meedogenloos. U gaat hen nu ook nog eens bestraffen op hun oude dag. Dat allemaal in de naam van de versterking van de relatie tussen werken en pensioen. U en ik zullen het niet meer meemaken, maar U wil toch ook niet dat in 2050 veel honderdjarigen hun dagen tandeloos en onverzorgd in armoede zullen moeten slijten!
Mijnheer de minister, Daniel, ik rond af en sta me toe om even persoonlijk te worden. Ik sta zelf dicht bij mijn pensioen, ik ben echt bevoorrecht, ik heb niet aan de band gestaan, ook niet in weer en wind gewerkt en nooit verantwoordelijk geweest voor 25 kleuters. Mijn gezondheid heeft een dreun gehad, maar ik ben weer aan het werk. Bij mij kraakt en piept het wel meer dan 20 jaar geleden en ik verzeker U, het ligt niet aan mijn matras. Het vroeg opstaan en de file wegen meer dan vroeger, voel jij dat ook zo aan? Ik ben eerlijk, hoewel het niet onmogelijk zou zijn, werken tot mijn 67ste zou mij slecht afgaan. In mijn biotoop zie ik meer leeftijdgenoten dan 85-jarigen sterven, maar zoals ik je zonet adviseerde: “geen single stories”.
Een pensioenhervorming heeft tot doel te zorgen voor een rechtvaardig, solidair en verzekeringsmatig systeem, dat systeem moet jaren meegaan en kan bijgevolg niet het voorwerp zijn van besparingen, integendeel het mag wat kosten.
Met enige hoop groet ik U van harte,
Uw pensioengerechtigde landgenoot,
Frans Biebaut
Andere blogs van Frans:
Over cameltoes en de wraak van Bacquelaine
Over een leerkracht in handenstand, een broekventje en het summum van solidariteit