In gesprek met... Meryame Kitir.
Beste ABVV’ers,
Beste delegees,
Onze solidariteit maakt ons sterk. Het betekent dat wij allemaal instaan voor elkaar. Het koppelt het belang van het individu aan het belang van het collectief. Niemand staat alleen in een solidaire samenleving.”
Dat basisprincipe staat in jullie beginselverklaring. Dát maakt het DNA van jullie werking. Het maakt de kern uit van de strijd waar jullie zich elke dag weer hard voor inzetten. Solidariteit is het cement van de samenleving waar we vandaag in leven: op de werkvloer, in de fabrieken en elders. Jullie, afgevaardigden, zijn pas tevreden, als alle - met nadruk op álle - collega’s correct worden behandeld en erop vooruit kunnen gaan. Destijds bij Ford ging ik er als afgevaardigde tegenaan precies met dat doel. Wie ook tekort gedaan werd op de werkvloer, daar werd ik boos van. Toen werd de kiem gezaaid voor mijn engagement van vandaag. In die jaren begreep ik ook dat je op je eentje het verschil niet kunt maken. Dat verschil maak je door je te verenigen. Samen met en voor duizenden anderen.
Solidariteit is vandaag iets dat we soms voelen wegvloeien uit onze samenleving. Velen vergeten al te snel wat het ons de voorbije eeuw heeft opgeleverd: een uitstekende sociale bescherming als je pech hebt of ziek uitvalt, arbeidsuren die menselijk zijn, of een pensioen als je je leven lang hard hebt gewerkt. Al die dingen staan vandaag onder immense druk, precies omdat partijen aan de macht de waarde van solidariteit uithollen. Ieder voor zich en wie niet mee kan, moet maar zijn of haar plan trekken. Neen, solidariteit is helemaal geen strijdpunt voor hen. Dan creëren ze liever het beeld van een blanco cheque waar niet iedereen recht op heeft. Wel, dat is niet mijn samenleving. En ongetwijfeld ook niet de uwe.
Na 2,5 jaar rechts afbraakbeleid beginnen meer en meer mensen dat in te zien. Zij zien welke schade deze ministers berokkenen in hun leven van elke dag. Zij zien wat voor verarming dat is voor onze samenleving. Zonder het cement dat solidariteit is, kun je geen huizen bouwen. In 2017 wellicht meer dan ooit is het nodig om iederéén daar weer van te overtuigen. En dat is bij uitstek onze taak: ABVV’ers en socialisten samen, zij aan zij, op de werkvloer en elders! Voor zij die een job hebben, maar dan wel een die hen zodanig uitperst dat ze geen tijd meer hebben voor de belangrijke dingen in het leven. Voor zij die een inkomen hebben, maar een dat hen nooit toelaat het einde van de maand met een gerust hart te halen. Voor zij die ziek zijn, maar zorg uitstellen omdat dokters hun prijzen optrekken door de besparingen van deze regeringen. Voor zij die met pensioen zijn of gaan, maar ongerust zijn omdat ze het met steeds minder moeten doen na nochtans een leven hard werken.
Solidariteit is een ballon die continu warme lucht nodig heeft. Hoe langer deze ministers aan zet zijn, hoe harder we zullen blazen. En hoe langer deze ministers ons sociaal systeem en de rechten van werknemers met de voeten treden, hoe meer we nodig zijn. Om dit jaar ook écht werkbaar werk op de vloer mogelijk te maken in plaats van je letterlijk dood te moeten werken. Om de pensioenen van elke werknemer te versterken in plaats van ze af te breken. Om te vrijwaren dat je terug kunt vallen op een deftig vangnet, als je even voor je zieke kind of je ouders moet zorgen. Om iedereen de kans te geven om erop vooruit te gaan in plaats van enkelen. Behalve een gezond 2017 wens ik jullie dan ook een strijdbaar 2017. Want vergis u niet: de mensen rekenen op ons om te verdedigen waar jullie allemaal aan hebben meegewerkt en waar wij trots op zijn. Meer dan ooit tevoren!
Warme groet,
Meryame
Meryame Kitir
Kamerfractieleidster sp.a
Andere blogs van Meryame:
Accent Jobs' tot de regering- Michel: ze willen het sociaal overlegmodel kwijt
De lasten op arbeid verlaagd, de lasten op arbeiders verhoogd
Wat hebben werknemers deze regeringen toch misdaan?
Regering zet warme samenleving in de kou
Wie is er bang van praktijktesten?