“‘t Helpt niet om op mechanieken te vitten, ’t is daar niet dat het kwaad hem zit. ’t Volk moet de machine bezitten, opdat ‘t zijn volle loon geniet.” Elk jaar opnieuw galmen die leuzen door het Walter de Buckplein tijdens de Gentse Feesten. Een terugkerend hoogtepunt op de openingsdag van mijn geliefde volksfeest.
Straks vertrekken we weer massaal richting zon. Of blijven we thuis. Maar de meesten van ons zullen hoe dan ook genieten van één of een paar weken vakantie. Betaalde vakantie weliswaar, dat vinden we evident. Maar dat is het niet altijd geweest. Bijna niemand weet wellicht nog dat het betaald verlof pas in 1936, dus 80 jaar geleden, werd ingevoerd. Met dank aan de vakbond.
Zondag is het zover. 26 mei wordt een cruciale dag, want deze verkiezingen leggen de toekomst voor de volgende 5 jaar vast. Wat me telkens weer opvalt de voorbije weken - op straat, aan de voordeur of op de werkvloer - is dat mensen eigenlijk niet zo gek veel vragen, alleen wat zekerheid. De zekerheid op een deftig loon zodat ze hun facturen op het einde van de maand kunnen betalen én iets overhouden om iets leuks te doen met de kinderen. De zekerheid ook dat als ze elke dag vroeg opstaan om te gaan werken, en netjes hun belastingen betalen, daar ook iets tegenover staat. Zoals de beste en betaalbare zorg wanneer ze die zorg nodig hebben.
Ze komen er dus aan. In België, de ‘Moeder van alle verkiezingen’, omdat we zowel voor het regionale, federale als Europese niveau gaan stemmen. In andere landen zullen de burgers meestal enkel voor Europa gaan kiezen.
Waar gaan deze verkiezingen over? Niet onterecht stelde Luc Van der Kelen in zijn maandagse column voor Het Laatste Nieuws die vraag. Waar het aanvankelijk nog leek dat klimaat een thema zou worden, is de verkiezingscampagne verzand in een opbod aan voorstellen van de verschillende partijen. Rode draad in elk discours? Met ons zal u het beter krijgen.